ฟิล ม็อกก์ เขาเริ่มก่อตั้งวงดนตรี ยูเอฟโอ ในปี 1968[3] พร้อมกับมิก บอลตัน (Mick Bolton) อีน เวย์ (Pete Way), และ แอนดี พาร์คสัน (Andy Parker) โดยเขาเป็นผู้ร้องนำและนักแต่งเพลงหลักของวง ซึ่งยูเอฟโอได้รับความนิยมในปี 1970 ด้วยเสียงร็อคเข้มที่มีความเป็นเอกลักษณ์ และอัลบั้มที่ประสบความสำเร็จอย่างมาก เช่น Phenomenon (1974), Force It (1975) และ No Heavy Petting (1976)

ในช่วงต้นของการก่อตั้งวงยูเอฟโอ ได้ความนิยมอย่างมากในภูมิภาคยุโรป แต่วงเริ่มเริ่มมีปัญหาเมื่อยูเอฟโอพยายามที่จะเข้าสู่ตลาดเพลงอเมริกัน และได้นำไปสู่การเปลี่ยนแปลงสมาชิกภายในวง และสิ่งนี้มีผลต่อความเชื่อมั่นของคนในวง

แม้ยูเอฟโอ จะพยายามอย่างมากในการคืนความสำเร็จในตลาดเพลงอเมริกันด้วยการปล่อยอัลบั้ม Lights Out (1977) และ Obsession (1978) แต่ยังคงไม่สามารถรักษาความนิยมอย่างเดิมได้ นับจากนั้น ฟิล ม็อกก์ และวง ยูเอฟโอ ได้เริ่มต้นกำหนดวัตถุประสงค์ใหม่ โดยเปลี่ยนแนวเพลงจากสเปซร็อกเป็นฮาร์ดร็อกและเฮฟวีเมทัลแต่พบว่าประสบความสำเร็จทางการค้าเพียงเล็กน้อยเท่านั้น[4]อย่างไรก็ตาม ยูเอฟโอมักถูกอ้างถึงว่าเป็นหนึ่งในอิทธิพลสำคัญต่อวงฮาร์ดร็อกและเฮฟวีเมทัลในปี 1980 และ 1990 รวมถึงวงดนตรีอย่างเมทัลลิกา , จูดาสพรีสต์ , ไอเอิร์นเมเดน , กันส์แอนด์โรสเซส , เดฟเล็ปเพิร์ด , สเลเยอร์ , เมกาเดธ , Testament , โอเวอร์ คิล , แอนแทรกซ์ , อลิซอินเชนส์ , เทสลา และโอ โดยที่เขาเขียนเนื้อเพลงส่วนใหญ่ของวงยูเอฟโอ แต่งดนตรีโดย เวย์, เช็งเกอร์ และต่อมาคือ พอล เรย์มอนด์ แม้ว่า เช็งเกอร์ จะออกจากวงในปี 1978 เพื่อเปิดตัววงดนตรีเดี่ยวของเขา ต่อมาก็ตาม[5] ม็อกก์ เป็นสมาชิกคนเดียวของวงยูเอฟโอ ที่ปรากฏในอัลบั้มทั้งหมดของวงและยังคงเป็นสมาชิกถาวรเพียงคนเดียวของวง ในปี 1997 ระหว่างที่ ยูเอฟโอ สมาชิกไม่ครบ ม็อกก์ และ เวย์ ได้ออกอัลบั้มภายใต้ชื่อเล่น Mogg/Way โดยออกอัลบั้มสองชุดคือ Edge of the WorldและChocolate Box ในปี 2002

เขาอยู่ในโปรเจ็กต์วง $ ign โดยมีสมาชิก 4 คน คือ โคสโมสควอด เชน กาลาสตีกลองและเจฟ โคลแมนเล่นกีตาร์ตามลำดับ[6]เจฟ โคลแมน เคยเป็นนักกีตาร์และนักเขียนเพลงร่วมใน Mogg / Way's Chocolate Box มาก่อน

ในช่วงปลายปี 2003 หลังจากได้รับสิทธิ์ในชื่อยูเอฟโอจากเชงเกอร์ ม็อกก์ ได้พูดคุยกับอีน เวย์และพอล เรย์มอนด์ และจบลงด้วยการรวมตัวซึ่งต่อมาก็นำวงกลับมาอีกครั้ง โดยมี วินนี มูร์นักกีตาร์ชาวอเมริกันที่เพิ่งจ้างใหม่ตั้งแต่นั้นมา ยูเอฟโอ ก็ออกอัลบั้มอีก 6 อัลบั้ม โดยอัลบั้มล่าสุดคืออัลบั้มปกThe Salentino Cutsใน ปี 2017

ยูเอฟโอ ได้ประกาศทัวร์อำลา "Last Order: 50th Anniversary" ในปี 2019 และจะทัวร์ในสหราชอาณาจักรตั้งแต่เดือนมีนาคมถึงเมษายน ยุโรปตั้งแต่เดือนมิถุนายนถึงเดือนสิงหาคม และสุดท้ายคือสหรัฐอเมริกาตั้งแต่เดือนตุลาคมถึงพฤศจิกายน งานสุดท้ายคือการล่องเรือ Rock Legends ซึ่งเป็นงานห้าวันในต้นปี 2020 ม็อกก์ ยืนยันว่าเขาจะเกษียณหลังจากการทัวร์ในฐานะสมาชิกของ UEO แต่ไม่ได้ตัดทอนกิจการทางดนตรีอื่น ๆทัวร์รอบสุดท้ายถูกกำหนดใหม่เป็นปี 2022 แต่ยกเลิกเนื่องจากสถานะสุขภาพของเขา เขาได้ยืนยันในการสัมภาษณ์กับ Ultimate Classic Rock เมื่อเดือนเมษายน พ.ศ. 2567[7] ว่าจะไม่มียูเอฟโออีกต่อไปแล้ว[8]